«Каталізатарам паслужыў весь гэты трындзец». Телеведущая Катерина Водоносова рассказала о своей борьбе с раком

18 сентября 2022 в 1663489500
«Зеркало»

Музыкант, художник и телеведущая Катерина Водоносова в интервью проекту «Жизнь-малина» рассказала о своей борьбе с раком груди и причинах отъезда из Беларуси.

В мае этого года польские врачи диагностировали у Катерины рак. Она открыто и предельно откровенно пишет о своей борьбе с болезнью и уверена, что если бы держала все в себе, ей было бы хуже. Катерине уже сделали две операции, у нее начался курс химиотерапии. Девушка предполагает, что причиной рака стал стресс.

- Больш за тое, ў лекарскім засвядчэнні напісана, што ў мяне стрэс - гэта прычына. У мяне ў сям'і ні ў каго не было раку, ніхто на яго не хварэў. Можа, нейкім чынам паспрыяла і аварыя на Чарнобыльскай АЭС. Але каталізатарам паслужыў весь гэты трындзец, які нас напаткаў у 2020−2022 гадах, - рассказывает она.

После того, как она рассказала в своих соцсетях о диагнозе, интерес аудитории к ней вырос.

- Чалавек заяўляе пра тое, што табуявана. Хаця я не ведаю з якой нагоды. Гэта ж не сіфіліс ці СНІД, хаця і гэтыя хваробы павінны быць нармальна прагавораныя, нічога ў гэтым заганнага няма. Чаму гэта выклікае асаблівую цікавасць? Напэўна, таму што людзі падсвядома баяцца такіх рэчаў. А тое, чаго чалавек баіцца, тое яго і вабіць. Я разумею, што людзям цікава чытаць пра гэтыя ўсе рэчы. Але мне асабіста не цікава чытаць пра хворых на рак, нейкія кніжкі, якія мне чамусць усе раюць пачытаць, - говорит она и отмечает, что ее можно назвать «послом рака».

- Так, я адчуваю сябе амбасадарам раку, таму што я сутыкнулася з тым, што многія нават сярод маіх асабістых знаёмых зараз хварэюць на рак, і яны не кажуць пра гэта нікому. Яны шукаюць парыкі такія ж самыя, як іх натуральныя валасы, каб як мага меньшая колькасць людзей заўважыла, што з німі штосьці не так. І мяне гэта, шчыра кажучы, бесіць. Чаму мы павінны саромецца таго, што мы не выбіралі? Для мяне гэта такая задача: паказаць, што гэта не заган, што гэта не вынік якіх-небудзь забабонаў. Як мне таксама пішуць: «Кацярына, вас сурочылі, тэрмінова ідзіце ў царкву і стаўце свечку». Гэта праява майго цела, майго стану і мне няма за што саромецца. І мне вельмі хочацца, каб людзі, якія апынуліся ў такой ж сітуацыі, таксама перасталі гэта рабіць. Калі б я сядзела і маўчала пра свой рак, мне было б значна цяжэй. У разы цяжэй… Я не ведаю, якой моцай духа трэба валодаць, каб сам насам змагацца з гэтым. Мне прасцей, калі я бачу рэакцыю, падтрымку і мне хочацца зрабіць так, каб людзі, якія да гэтага часу чамусьці саромяцца, таксама маглі шукаць гэтую падтрымку не толькі ўнутры сябе, але ўнутры свайго атачэння, - говорит она.

Также Катерина рассказала, что была вынуждена уехать из Беларуси после того, как ей стали звонить с неизвестного номера и угрожать, что ее дети могут оказаться в приюте.

Оказалось, что семья к тому времени стояла в СОП, несмотря на то, что дочь телеведущей была победительницей республиканских олимпиад и ее фотография висела на доске почета в школе. Формальные причины были такими: Катерина к тому времени была уволена с телевидения, она не работала, была разведена, а на алименты не подавала.

Когда же она вышла второй раз замуж, оказалось, что отчим детей, в случае, если она попадет за решетку, стать опекуном ее детей не сможет. Все это послужило толчком для принятия решения уехать из Беларуси.

- Я была гатова да адсідкі, мы ўсе тады былі пасыянарыямі, у гэтым нічога такога дзіўнага не было, усе гатовыя былі адсядзець, але ніхто не ведаў, што сядзець прыйдзецца па 10−15 гадоў. І калі я саджуся ў турму, то мае дзеці адпарўляюцца ў прытулак. Па сутнасці, другога выйсця ў нас не засталося. Трэба было вельмі хуценька з'язджаць. Гэта быў такі момант, які мяне, напэўна, падкасіў, - говорит она

Тем не менее, Катерина уверена, что события последних двух лет сделали белорусов более сильными. И ей было бы намного сложнее, если бы она узнала, что у нее рак, в Беларуси.

- Я бы сабе нажыва хавала. А зараз пасля ўсіх момантаў я стаўлюся да хваробы, як да шэрагавай падзеі. Мы столькі ўсяго зрабілі, не маючы магчымасцяў, не маючы рэчаў, таму што шмат хто выязджаў без нічога і шмат хто зараз у Беларусі не мае магчымасці нешта рабіць, але робіць. І гэта паказчык таго, што нас не зламаць, не спыніць, не стрымаць, - уверена она.